Ҫапла, эпӗ Питӗре ҫитсе куртӑм. Каласаччӗ ӗнтӗ, эпӗ Питере пӗрремӗш хут мар, иккӗмӗш хут лекрӗм. Анчах та пӗрремӗш хут лекнӗ чухне ку хула мана таса мар, кичем хула пек курӑнчӗ. Ун чухне мана кив хулана кӑтартманчӗ, ҫӗнӗ вырӑнсене кӑна курма тӳр килчӗ. Ҫӗнӗ вырӑнӗсем вара Раҫҫейри ытти хуласенчен уйрӑлса тӑмаҫҫӗ. Ҫавӑнпа та вӑл мӗнпе чаплӑ пулни мана курӑнмасчӗ, мӗншӗн ӑна ҫапла мухтани мана паллӑ марччӗ.
Хальхинче вара мана кӑтартрӗҫ. Пӗр ҫын кӑна мар, иккӗн-виҫҫӗн. Пурте мана хулан чи паллӑ, чи лайӑх вырӑнсене кӑтартасшӑн пулчӗҫ. Ҫапла вара хальхинче хулана мана лайӑх енчен кӑтартрӑҫ.
Уф... Наконец-то я добрался до места! Хотел сэкономить время, поэтому купил билет на поезд из Питера в Москву, который выезжал в 20:08. Думал с утра можно спокойно выехать в Нижний Новгород и вовремя попасть на работу (мне надо было доехать до 14:30). Но куда там! Оказывается, первый поезд, который отправляется в сторону Н. Новгорода уходит в 14:00. Так как Питерский поезд приехал в Москву в 4 часа утра (я-то думал, что в 6 часов что-то да есть, за полтора часа успею и билет купить и отдохнуть немного от поезда...), мне пришлось целых 10 часов ждать.
Хыпар хӑйӗвӗсене вулатӑп та ыйту ҫуралать: унта вӑрҫӑ пырать-им? Кашни кун ҫӑпӑҫаҫҫӗ, переҫҫӗ, сирпӗтеҫҫӗ. Е унта халӗ те лару-тӑру лӑпланман? Инҫекурава тӑрӑх кӑна лӑпланнӑ-ши?
Чӑваш чӗлхи питӗ кӑсӑклӑ чӗлхе! Акӑ, сӑмахран, илер ҫак икӗ юханшыв ятне — Тан (Дон) тата Танай (Дунай). Чӑвашсен халапӗсенче вӗсем ҫав ятсемпе тӗл пулаҫҫӗ. Паллӑ ӗнтӗ, Танпа Танай шывӗсене чӑвашсем ят паман, ӗмӗтленме ҫеҫ пулать :). Анчах та питӗ ӑнланмалла пулса тухаҫҫӗ шыв ячӗсем: Пӗри Тан пулсан, тепри вара ун айӗнче — Танай (Тан+ай).
Оренбург облаҫ сучӗ «За Веру, Царя и Отечество!» хаҫата хупнӑ тет. Хаҫата вырӑс халӑхне чи аслӑ халӑх шутне хурса ҫырнӑ статьясемшӗн хупнӑ. Искне вара Вырӑскультурсыхлавӗн Атӑлҫи управленийӗ пуҫарнӑ иккен. Михаила Ефимова, хаҫатӑн тӗп редакторне, халӑхсене хирӗҫтерсе яма пултаракан статьясемшӗн явап тыттарасшӑн, уголовлӑ ӗҫ пуҫарнӑ.
''А про Казань я так скажу : вот скажем в позднем Силуре, 340 000 000 лет назад, как щас помню :-), в зону литорали (плосу приливов-отливов) стали вылезать трилобиты (членистоногие такие) и потихоньку адаптироваться к жизни на воздухе. В последствии много всяких форм они породили и, если очень захочется ''исторической справедливости'', да ещё все это будет оправдано с точки зрения ''экономической целесообразности'' и прочего дешового понта, то рекомендую историю Татарского народа начинать прямо с трилобитов, ну, или хотя бы от тех, что сразу в тюбетейках вылезли, и с Коранами под мышкой !
Сурӑх: Хăш чухне пĕр еверлĕ, анчах кирлĕ ĕçсемпе аппаланма тивет. Пĕрмай вĕсене кая хăварнин усси çук - вĕсем каплансах пыраççĕ вĕт. Канмалли кунсенче çывăх çынсемпе хутшăнăр, анчах ытлашши нумай ан ыйтăр - хирĕçес хăрушлăх пур.