«Килсем, тăван, килсемччĕ ман пата...»

Килсем, тăван, килсемччĕ ман пата,

Харăс тăрса юрлар çĕнĕ юрра:

Хамăр пурнан хисеплĕ вăхăта

Ĕмĕр тăрăх яратпăр пурнăçра!

Эпĕр яшăланнă вăхăт пит те паллă,

Эпĕр пурнан кун-çул нимрен паха.

Чăваш, тутар е вырăс пĕртăванлă,

Пурте таптарĕç вĕт чуралăха.

Мучей калать: хальхи кун-çулăрсемшĕн

Ик ĕмĕрех паратчĕç пуль авал,

Ĕç çыннине этем шутне кĕмешкĕн

Тĕнпе саккун куçне уçма паман.

Çапла ĕнтĕ ку чух, хисеплĕ тусăм,

Пурте пĕрне-пĕри тăван шутлать.

Кунран-кунах пусатпăр çĕнĕ пусăм,

Çултан-çулах çĕнни аталанать.

Ĕнтĕ пире те вăхăт юрламашкăн,

Юрла, поэт, чĕрӳ шăраннă чух:

Çак çĕр çинче пурнăç умне тухмашкăн

Кĕрешӳсĕр пултараяс çук!..

Çĕнĕ комментари хуш