Чуна амантрăн1

Чуна амантрăн

Аслати пек хыттăн кĕмсĕртетрĕ

Мана эсĕ шăппăн: «Кай!» — тени.

Пăрлă шыв пек ӳт-пĕве чĕтретрĕ

Маншăн чунă темшĕн сивĕнни.

Тĕнчери чи хаклă манăн çыннăм!

Ма мана амантрăн сăмахпа?

Такăр çул çинче хавассăн пынăн

Туйăнатчĕ-çке мана санпа!

Анчах, акă: «Кай!» — тесе каларăн

Эс кĕскен те татăклăн паян.

Куçри ыйтăва хуравлаймарăн,

Утса кайрăн хăвăрттăн çумран.

Эпĕ çеç каймашкăн васкамарăм,

Тăрса юлтăм хыçăнтан пăхса.

Хуйхăма çĕнме пултараймарăм:

Куççуль тухрĕ куçăмран юхса.