Аслати пек хыттăн кĕмсĕртетрĕ
Мана эсĕ шăппăн: «Кай!» — тени.
Пăрлă шыв пек ӳт-пĕве чĕтретрĕ
Маншăн чунă темшĕн сивĕнни.
Тĕнчери чи хаклă манăн çыннăм!
Ма мана амантрăн сăмахпа?
Такăр çул çинче хавассăн пынăн
Туйăнатчĕ-çке мана санпа!
Анчах, акă: «Кай!» — тесе каларăн
Эс кĕскен те татăклăн паян.
Куçри ыйтăва хуравлаймарăн,
Утса кайрăн хăвăрттăн çумран.
Эпĕ çеç каймашкăн васкамарăм,
Тăрса юлтăм хыçăнтан пăхса.
Хуйхăма çĕнме пултараймарăм:
Куççуль тухрĕ куçăмран юхса.