Улăм

Сурăхсем

Пĕр ир Шăши шăтăкран тухнă та

Чупкаласа çӳрет сулхăнта.

Ăна курах каять кĕтӳри ват Сурăх.

— Хӳри çине пус, ан кăшкăр урăх! —

Тесе кун патне чупаççĕ лешĕсем.

Ват Сурăх Шăшине вĕçертсе ямарĕ,

Акă кĕтӳ пăлханма пуçларĕ.

Пурте Шăши курма чупаççĕ,

Тĕрткеленеççĕ, пĕр-пĕрне чышаççĕ.

— Хуллен! — тет ват Сурăх.

— Ма пит тăрăнатăр?

Ан тĕртĕр мана, Шăшине тартатăр!

— Пучах касаканни мар-и ку? Пăхăр-ха! —

Тет пĕри.

— Çавă, çавă! — тет тепри. —

Çак ĕнтĕ картари выльăха

Пучахсăр улăм çитерет,

Вăл темле сăтăр тума та ĕлкĕрет.

Çавăншăн ăна

Хĕнес пулать кăна!..

Пурте килĕшеççĕ унпала.

Тилĕ тус килсе тухать, калать:

— Тăвансем! — тет йăвашшăн, —

Итлĕр, эп сире çакна каласшăн:

Йывăр ĕç мар вăл Шăшине хĕнесси,

Анчах кама пулĕ-ха ун усси?

Шăшине ăса кӳртеймĕр хĕнесе,

Улăмпа хăварăр çеç витсе...

Лешсем чупсах ĕçле пуçлаççĕ,

Шăши çине купаланă улăмне