Пысăк-пысăк Вăрманта
Ларать пĕчĕк Тунката.
— Халĕ çеç эпĕ лутра...
Ĕлĕк пулнăччĕ кăтра,
Ешĕл те кервен1 Юман!..
Иртекен манран пулман!..
Тăр! чĕтретчĕ çак Ката!..
Сас каятчĕ çич юта!..
Хăçан папка çурмалла,
Хăçан çулçă тăкмалла —
Эп параттăмччĕ хушу.
Çырмара юхан шыв-шур
Шăпланатчĕ çавăн чух.
Пулнă вăйлă! Пулнă шух!
Ун пекки халь, кай-ха, туп!..
— Чарăн-ха, пустуй ан суп:
Вуллуна тивсессĕн Хурт
Кунтан пулмĕ чаплă çурт
Кунтан тухмĕ пĕрене,
Терĕç мар-и, Вĕрене?
Касрĕç ячĕç, турĕç вут.
Суййуна текех ан сут, —
Терĕ чăрăш юнаса.
Çухатман хальччен ăса:
Ни çулла, ни çуркунне,
Ни хĕлле, ни кĕркунне
Улшăнмасăр вăл тăрать,
Йышăнмасть нихçан хахать2.
Ĕлĕк пулнă Вĕрене
Çав тери йӳтенине
Хăнăхса çитсе Юман,
Хурăнпа Пилеш, Палан.
Мĕн тăвас? Нумай юлман —
Курмăша перет Вăрман.
Çапла халь те вăрманта.
Çĕрсе ларать Тунката.