Аннене асăнса
Хĕрес-хĕрес лараççĕ
вĕлтренĕн тĕмĕсем.
Сасартăк арпашаççĕ —
сасартăк çил килсен.
Курнаççĕ тĕксĕм хăмăр
çуртсем шыв леш енче.
Хирте утать ман йăмăк,
таçта васкать пĕччен.
Каçать вăл рельса урлă,
утать сукмакпала,
сăрт-ту çамки — шур юрлă,
ун хыçĕнче — хула.
Сасартăк эп юлатăп
пĕччен, пĕччен, пĕччен.
Эп çил çулне сăнатăп
вĕлтрен чӳхеннинче.
Çапла куçа илмесĕр
сăнап çак тĕмсене —
ула-чăла, илемсĕр,
йĕпе çулçăсене.
Сасартăк ăнланатăп:
эс çук, эс çук, эс çук.
«Анне», — тесе калатăп
ача пек, — эс çук чух...
Сана хуллен чĕнетĕп
чĕнме май çук тĕлте.
Çил чупнине итлетĕп
пĕччен йĕпе хирте.