Çĕрлехи пахча шăп-шăпăрт,
хуп-хура çĕртме.
Сивĕ çумăр шăпăр-шăпăр
чалăшшăн иртмест.
Хушăран çеç чăштăр-чăштăр
çулçă тăкăнать.
«Ан васка каймашкăн, кăшт тăр», —
тем мана тытать.
Ялкăшса çунать кăвайтăм —
типĕ пуленке.
Пĕчченех эп чӳк тăватăп,
тулăх кĕреке.
Мăнтăр çĕрĕн пархатарĕ
ӳтĕме кĕрет.
Ĕçлесен сад çимĕç парĕ
килес çул тепре.
Çĕр куçне хупать мăраннăн,
çулçăпа витет.
Ман кăвайт ăна ăнланнăн
ерипен сӳнет.
Илтĕнмест чакак сасси те
чăрăш тăрринчен.
Кĕр мана калас пек:
«Çитĕ, кан çурхи кунччен».