Сăвă пек пурнать пĕр хĕрача,
Калăн —
хăй поэзи,
çепĕç çемĕ.
Тĕлĕкне килмен-ха сар ача,
Килессе — килет,
нумай кĕттермĕ.
Пирĕштин, ăш пиллĕн
куç пăвать-тĕр,
Чĕрене чĕртет хĕлхем-кулли.
Кашнинех вăл ĕненмешкĕн хатĕр,
Ĕмĕтпе те шанăçпа тулли.
Эс хăвах —
умри хĕвел те уйăх!
Ăшă, çутă варкăшăн иртен.
Паксăрлăх,
кӳрентерӳ,
ан çулăх,
Катара тăр, хур-нуша,
хĕртен!
Сăввусем сан чечекле чечен,
Туйăмлă çу ирĕ пек таса.
Тухса чупрăн сывлăм типиччен
Улăх курăкне лăш таптаса.
Чĕрӳне тем кĕчĕ шуйхăнса,
Кун пекки хальччен асăрхаманччĕ...
Леш енчен,
кăшт шăхăркаласа,
Çавала анать иккен пĕр каччă.
Сăвă пек эс пурăн,
хĕрача!
Эп сана телей кăна сунатăп.
Шутсăр юратсассăн, тух качча,
Тух,
анчах эп...
сăвăшăн хăратăп.