«Вилетеп пуль, аннем: çӳл ту çине хăпартрăç...»
К.Ивановăн юлашки сăмахĕсем
«Туртатчĕ пит нумай.
Йӳççин курки чăппиччĕ...
Суха тăватчĕ хресченпе пĕрле.
Тем пулчĕ çамрăклах — эй, çунчĕ питĕ!
Типсе хуралчĕ. Хăрчĕ йĕкĕтле!
Итлетĕп ват çынна.
Сăмахĕ унăн хурлă.
Тарăхтарса ярать поэт шăпи!
Вĕçеççĕ тĕксĕм пĕлĕтсем ял урлă,
Мăкăрланса çунать тӳпе хуппи.
Поэт çунса вилет —
Юлать, ыр халăх, саншăн
Асаплăн е хаваслăн тунă ĕç.
Поэт чĕри, пĕччен ан çун эс,
Ан шăн!
Поэтăн чунĕ, çăлтăр витĕр вĕç!
«Вилетĕп пуль, аннем:
Çӳл ту çине хăпартрĕç...» —
Итлетĕп аслати кĕрлевĕнче.
Сĕм пĕлĕт мĕлкисем
Кăлкан сăнне хуратрĕç.
Тӳпе хуппи мăкăрлантарать, ĕнсе.
Вилес самантĕнче —
Теме манса тем кĕтнĕн —
Мĕскер каласшăн пулнă-ши поэт?
Вăл — вăрттăнлăх.
Ăна хĕвел тин чĕртнĕ
Чĕнӳçĕ-асамат анчах пĕлет!
Чăлл! çутăлчĕ тӳпе,
Кун йăлкăшма пуçларĕ —
Çӳл ту çинче эп куртăм поэта:
Мăнаçлă палăк!..
Тĕлĕнсе куçларăм!
Сисмерĕм те — çухалчĕ вăл таçта...
Çиç, çисĕм, çиç!
Анчах ытла ан ашкăн:
Поэт мĕлки ан сӳнтĕр тӳпере.
...Çӳл ту çине çӳл палăк
хăпартмашкăн
Те чул çитмест, те чун çитмест пире.